چه شد که نهایتا این دیدار تاریخی رخ نداد؟ پاسخ ساده است: فقدان اعتماد. ترامپ بر «نمایش» پیش از «نتایج» اصرار می کرد و همین کافی بود تا سابقه ی پیش بینی ناپذیری او حداقل های اعتماد و ریسک پذیری را بر باد دهد؛ سابقه ای مثل دیدارش با کیم جونگ اون!
به گزارش اصلاحات نیوز؛ سایت رسمی حسن روحانی نوشت: ظهر پنجم مهر ۱۳۹۸ بود که رئیسجمهور روحانی از سفر نیویورک بازگشت؛ رویدادی که الزاما قرار نبود آخرین سفر دکتر حسن روحانی به مجمع عمومی سازمان ملل باشد اما پاندمی کرونا سبب شد تا آن سفر دشوار و فشرده، اختتامیهای بر حضور سالیانهٔ او در مقر سازمان ملل متحد باشد.
سفر ۹۸ نه به این علت که آخرین سفر حسن روحانی بود بلکه به دلیل شرایط پیچیدهٔ دیپلماتیک حاکم بر آن و البته سایهٔ سنگین دیدار احتمالی روحانی و دونالد ترامپ، رئیسجمهور وقت آمریکا سفر مهمی بود و بازخوانی آن همچنان دارای اهمیت است. هنوز هم یکی از پرسشهای افکار عمومی از دوران مسئولیت روحانی، دربارهٔ آن رخدادِ رخ نداده است؛ اینکه آیا آن دیدار شدنی بود؟ آیا روحانی آمادهٔ ریسک بود؟ آیا روحانی از تبعات سیاست داخلی آن دیدار واهمه داشت؟ آیا عطش نمایش یا پیشبینیناپذیری ترامپ مانع بود؟ آیا میشد به ترامپ اعتماد کرد؟
در اسلایدهای زیر تلاش شده تا آن سفر معروف بازخوانی شود، پسزمینههای سفر یادآوری گردد و نهایتا روایتی وفادار به حقیقت از دیداری که رخ نداد، شکل بگیرد.